“Ik had pas tien meter gevaren en toen wist ik het al: dit is het! Dat vrije gevoel op het water, het is geweldig. Ik woonde al op een woonboot, dus waarom niet ook mijn werk op het water zoeken?” 

Van pontwachter tot schipper

Het duurde wel even voordat Dirk echt schipper werd. “Ik begon als pontwachter. Mijn eerste werkdag was op 13 september 2016. Het weer was prachtig, de mensen vriendelijk. Die datum vergeet ik nooit meer.”

Als pontwachter bediende hij de slagbomen, de kleppen van de veerpont en verkocht hij vervoersbewijzen aan automobilisten. Ondertussen studeerde hij hard. “Om schipper te worden had ik een groot vaarbewijs en een paar jaar vaartijd nodig. Van mijn mentorschipper leerde ik in de praktijk hoe ik moest afmeren en omgaan met de wind en de stroming. Echt alles kwam voorbij!”

‘We zijn een team’

Sinds twee jaar vaart Dirk dagelijks op het Noordzeekanaal tussen Velsen Noord en Velsen Zuid. De pont is een flink gevaarte van 42 meter lang en bijna 14 meter breed. “Ik vaar heen en weer, maar geen dag is hetzelfde. In de vroege ochtend is het druk als er driehonderd scholieren meevaren. Dan help ik de pontwachter op het dek. We zijn echt een team.” 

Op rustigere momenten is er ruimte voor wat lol. “Tijdens een nachtdienst heb je soms maar twee fietsers aan boord. Dan vraag ik met een serieus gezicht: ‘O jee, heb je wel gereserveerd? Even kijken of er nog plek is.’ Dat zorgt voor veel hilariteit. Na een tijdje ken je de mensen en weet je bij wie je zo’n grapje kunt maken.” 

Bijzondere momenten met reizigers

Dirk houdt van het contact met reizigers. “In december krijgen we soms een kaartje met ‘bedankt voor weer een jaar overvaren’. Zo attent! Die kaartjes hangen we op in de stuurhut. Als reminder waarvoor we het doen. Eén reiziger heeft een speciaal plekje in mijn hart: mijn vriendin! Ik leerde haar kennen toen ze op het dek viel en ik haar een glas water gaf. Dat was op 20 april 2021, nog zo’n datum die ik nooit meer vergeet.”