Walter kon zijn geluk niet op toen hij werd aangenomen als buschauffeur bij GVB. Toch kneep hij hem ook wel een beetje. Hoewel hij zijn groot rijbewijs tijdens militaire dienst had behaald, voelde het spannend om achter het stuur van een grote bus plaats te nemen. “Mijn collega’s stelden me gerust en zeiden: ‘Komt wel goed, we leren het je wel.’ Daardoor voelde ik me meer op mijn gemak. Het is fijn om zulke collega’s te hebben.”

Toch verliep zijn eerste ritje door Amsterdam Noord niet geheel vlekkeloos. Walter herinnert het zich nog goed. “Bij een rotonde reed ik van de zenuwen rechtdoor in plaats van rechtsaf. Gelukkig zei een reiziger meteen: “Dat maakt niet uit jongen, bij de volgende rotonde kan je gewoon weer terug.”

Blij met de steun van GVB

Walter werkt nu zes jaar bij GVB en voelt zich er helemaal thuis. “Ik kan alleen maar positief zijn over mijn werkgever. Dat komt omdat ze me altijd goed hebben geholpen”, legt hij uit. “Doordat ik als buschauffeur werd aangenomen, lukte het me om er na een faillissement weer bovenop te komen. GVB gaf mij een nieuwe start en daar ben ik ze dankbaar voor.”

Ook toen hij drie jaar geleden kort na elkaar zijn moeder en zijn zus verloor, hielp GVB hem door psychische ondersteuning te regelen. “Mijn vrouw was in die tijd mijn grote steun en toeverlaat, maar ook GVB heeft veel voor me gedaan. Ik ben blij met de manier waarop ze er voor me zijn.”

Op de bus blijven rijden

Walter kijkt positief naar de toekomst en wil het liefst na zijn pensioenleeftijd nog bij GVB blijven werken. “Ik word dit jaar zestig, woon heerlijk op een woonboot en geniet van mijn eerste kleinkind. Ook blijf ik graag op de bus rijden. Ik houd van de stad, en het contact met de reizigers en mijn collega’s. Het rijden op de bus houdt me jong.”